Günahkarlıq duyğusuna qapıla biləcək
qədər vicdanı sönməmişlərə nə xoşbəxt ! Bu duyğuya qapılmaq məsələ
deyil, qapıla bilməmək məsələ... Hər insan günahkardır...

Hər sıravi insan günahkardır... Bunun şüurunda olmaq; cinayət/günahımızı
basdırmaq, ört bas üçün əhəmiyyətli bir səbəbdir bizlərə... "hər kəs edir
necəsə" deyər keçərik məsələn... hər

kəsin işlədiyi bir cinayət/günah, görməməzlikdən gəlindiyində artıq cinayət/günah
olmaqdan çıxar, bacarıq halına gəlir... lakin bu bizi qurtarmağa çatmaz . bütün
insanın davranışlarının iki səbəbi vardır... bir insan bir şeyi ya çətinlikdən
qaçmaq, ya da zövq almaq üçün edər... bütün günahlar/cinayətlər də bu iki ünsür
üzərinə işlənər... ya ağrıdan qaçmaq üçün cinayət törədərik, ya rahata qovuşmaq
üçün... içimizdə bir səs ərdəmli olmanın yollarını qışqıra - qışqıra qışqırarkən,
işləyəcəyimiz cinayət/günahın cazibəsi tıxayar qulaqlarımızı... cinayət də
işləsək eşitmərik artıq o səsi... insan yapışmaq istər...

quru bir budağa, küləyə, dənizə, aya, eşqə, yalana... halbuki gerçəklər belə
deyil... eşitmək ya da görmək istəmədiklərimizi yox sayaraq cinayət törətməyə
davam edərik... müdafiə etmə mexanizmimiz hər an dövrədə, hər sözə cavab
verəcək şəkildə nizamlanmışdır artıq... buyalan dünyada, yalan bir dünya daha
qurarıq yalanlara yapışacağımız... yaxşı həll nədir desəniz, "bağışlamaq"
deyərəm  ... insan, susqun bir vicdanla səhvinin fərqinə varıb, peşmanlıq
duyub, bir daha etməmək üzrə özünü bağışlamalıdır... əks təqdirdə ya özündən
nifrət edən bir mənlik ortaya çıxacaq, ya da mənliyi onu bir əjdaha kimi udub
özünə qatacaq... özüylə barış içində yaşayan bir insan, ətrafı ilə də barışıq
olar... günah - cinayət törətməkdən daha çox qaçınar... bura qədər
psixologiyayla "romantik serial ədəbiyyatını" birləşdirdik bir də işin inanc
ölçüsü vardır... bu duyğu insana nə üçün verilmişdir bu mövzu üzərində

düşünmək lazımdır. insanın həyatını təmin edə bilməsi üçün nələrə ehtiyacı vardır
? məsələn suya... Yaradıcı buna görə suyu yaratmış... neyə ehtiyacımız var ?
günəşə... günəşi yaratmış... havadırsa havanı yaratmış... içimizdəki ən dərin
arzulara belə cavab verə

biləcək qədər, hər şey Yaradıcının mülkündə mövcuddur... sonsuzluq hissimizi
qarşılamaq üçün sonsuz bir aləm olan axirəti yaratmış... günahkarlıq duyğusunun
yaradılış səbəbi,

Yaradıcıdan üzr istəməmizdən başqa nə ola bilər ? "əgər heç kim günah
işləməsəydi, Allah onları yox edib, günah işləyib özündən üzr istəyən bir
qövm(qavram) yaradardı" şəklində bir hədis vardır..demək ki günahlar da, cinayətlər
də, cəzalar da; eynilə yaxşılıq və mükafatlar

kimi insan üçün yaradılmış... bir cinayət/günahın ya da günayın pəncəsinə qapılıb,
"mənim yazım buymuş" deyə orada qalmağı seçmək böyük bir səhvdir... günahkarlıq
psixologiyasının insan üzərindəki mənfi əks olunmaları, bağışlamaq və bağışlanılmaqla
silinər... mərhəmət edən insan, nə özünə nə də ətrafına günahkarlıq duyğusu
aşılaya bilməz... həm

Yaradıcı mərhəmət edəni sevər, ona mərhəmət edər... lakin burada incə bir nüans
vardır...

"laqeydlik" adına deyil, bir daha etməmək üzrə bağışlamalıyıq
özümüzü... işdə

bəraətin xoşbəxtliyi, azadlığın həzzi; özünə və başqalarına zərər vermədən
yaşamaq...