Gel sene bir etud oxuyum,

“Bir qizin duygulari” etudu.

Dusunmeye calis... belke o zaman sevginin herfi menasini anladin..

- “Xeberin var, senin heyatinda senden xebersiz biri var?

O seni senin sevginsiz sevir...

Seni senden cox dusunur...

Bilirsen nece xosbext insansan,

O qiz ureksiz qaldigi halda,

sen iki urekle yasayirsan.

Tesevvur et ki, senin ucun aglayan birisi var.

Nece de bexteversen…

Senin ucun aglayan,

senin ucun gulen,

senin ucun dua eden,

senin ucun yasayan birisi var…

Hem de senden xebersiz!!!

Adinin bele xatirlanmadigini bilerek

bunlari yasamaq cox cetindir…

Ancaq sen hardan bilesen…

Senin onun varligindan bele xeberin yoxdur.

Her gece pencereden sheheri seyr ederken

bosh gecenin qaranliginda aydin xeyallar qurmaq

bilirsen mi nece acidir?

Yox hardan bilesen,

sen onun penceresini bele tanimirsan!”

Indi sene danisdigim bu etud de xeyaldir,

Cunki sen yoxsan,

cunki senin varligini bele unutdugun qiz - MENem!!!

Kash ki gercek olaydi,

kash ki bunlari senin qarsinda duraraq oxuyardim…

Bu etudun muellifi noli me tangere